Het is de zomer van 2018 en een talentvolle lichting van Nederland Onder 17 wint het jeugd-EK in Engeland. Onder meer Jurriën Timber (Arsenal), Quinten Timber (Feyenoord), Ryan Gravenberch (Liverpool), Crysencio Summerville (West Ham United), Joshua Zirkzee (Manchester United) en Brian Brobbey (Ajax) ervaren voor het eerst hoe het is om een internationaal toernooi te winnen en welke druk daarbij komt kijken. Ook staan zij in Engeland voor het eerst de aanwezige media te woord.

Waar een aantal van deze jongens hun naam al hebben gevestigd in de Premier League of bij Nederlandse topclubs, bewandelt Lake een heel ander pad. De voormalig jeugdinternational speelt sinds vorige zomer voor PAS Lamia, een middenmoter in de Griekse Super League. Als kind droomde Lake eveneens van spelen op Old Trafford en hij weigert dan ook die droom op te geven.

Lake begon met voetbal bij Excelsior. “Dat is natuurlijk een profclub, maar je kunt je ook gewoon inschrijven. Wel zijn de wachtrijen heel lang. Toch wilde ik per se bij Excelsior voetballen, omdat mijn buurjongen daar ook speelde. Uiteindelijk mocht ik een proeftraining doen en vervolgens werd ik direct aangenomen.”

Al op zijn achtste wordt Lake gescout door Feyenoord, een droom voor veel kinderen uit dé havenstad van Nederland. “Natuurlijk was ik daar trots op, maar in tegenstelling tot veel Rotterdammers kom ik niet uit een echte Feyenoord-familie. Mijn ouders zijn geboren in Sint-Maarten en we keken thuis vooral veel naar basketbal. Zelf ben ik altijd voor Manchester United geweest. Als kind heb ik uren naar video’s gekeken op YouTube.”

Lake speelde uiteindelijk elf jaar in de jeugdopleiding van Feyenoord. “Het was een mooie en leerzame tijd, waarin ik alles wel heb meegemaakt. Veel leuke dingen, maar ook blessures en teleurstellingen. Ik ben Feyenoord heel dankbaar. Helaas ben ik niet doorgebroken in De Kuip. Ik ben nu bezig aan een andere route, maar zou het mooi vinden om op een dag in mijn eigen stad te voetballen en te spelen voor mijn mensen.”

Waarom heeft Lake het niet gered bij Feyenoord? “Daar zijn denk ik meerdere redenen voor. Van kleins af aan heb ik te maken gehad met veel blessures. Ik heb een sterk lichaam, maar wist af en toe niet hoe ik dat moest gebruiken. Ook mentaal was ik nog niet zo ver. Als de mindset niet op orde is en je niet volledig leeft als een profvoetballer, gaat dat bij een club als Feyenoord niet werken.”

“Daar blame ik niemand voor”, gaat Lake verder. “Feyenoord heeft mij vaak genoeg proberen te helpen, maar in mijn persoonlijke omgeving had ik te weinig mensen met ervaring in het profvoetbal. Mijn moeder heeft mij alleen opgevoed en heeft dat geweldig gedaan, maar misschien had ik wel een grote broer of vader kunnen gebruiken om mij in dit wereldje te begeleiden.”

Lake heeft geleerd van zijn situatie en wil jongere talenten een advies meegeven. “Praat over je struggles, want dat heb ik in die tijd te weinig gedaan. Het is niet goed om je problemen of gevoelens op te kroppen.” Lake besefte pas dat hij meer hulp had moeten zoeken toen hij Feyenoord verliet. “Tijdens mijn laatste dag op Varkenoord dacht ik: wauw, dit was mijn jeugd. Maar voetbal gaat zo snel dat ik de dag daarna naar Sittard verhuisde om bij Fortuna te tekenen.”

Lake is niet alleen opgegroeid met basketbal, maar ook met muziek. “Thuis in Rotterdam luisterden we de hele dag muziek. Als mijn moeder aan het schoonmaken was, zette zij altijd muziek op. Samen schreven we dan de lyrics over in schriftjes of we verzonnen onze eigen teksten. Zo ontstond voor mij een hobby naast het voetbal.” Onder zijn artiestennaam Tosh bracht Lake de afgelopen jaren diverse nummers uit met bekende artiesten als Jairzinho, Trapjack en Antybanty.

“Momenteel heb ik dat op een lager pitje gezet omdat ik in Griekenland speel, maar als ik straks weer dichter bij huis woon ga ik het oppakken”, verzekert Lake. “Ik begrijp niet waarom bepaalde mensen vinden dat voetballers geen muziek mogen maken. Zolang het mijn voetbalcarrière niet belemmert, blijf ik doorgaan. Het is gewoon een hobby. Andere jongens gamen veel, ik maak muziek. That’s it. Ik ben profvoetballer, maar heb daarnaast ook mijn eigen leven.”

Bij Feyenoord had men regelmatig twijfels over het privéleven van Lake, maar sinds zijn transfer naar Fortuna Sittard hebben zijn werkgevers geen last gehad van zijn hobby naast het voetbal. “Gelukkig niet. In tegenstelling zelfs, ze vonden het juist tof dat ik muziek maak en in de kleedkamer moest ik zelfs mijn eigen nummer zingen.”

“Ik vind het ook wel dubbel. Feyenoord waarschuwde mij regelmatig voor de muziekwereld, maar vroeg mij vervolgens wel om mee te werken aan een reportage genaamd: Toshio Lake, de rappe en rappende spits. Dat is ergens wel apart, al neem ik de club niets kwalijk”, benadrukt Lake.

Terug naar het voetbal. Bij Fortuna kende Lake een flitsende start. Tijdens het openingsduel met FC Twente in het seizoen 2021/22 staan de Limburgers met 0-1 achter, wanneer Lake na een uur binnen de lijnen komt. Met een doelpunt en een assist zorgt hij er hoogstpersoonlijk voor dat Fortuna de wedstrijd wint.

Een maand later geeft Lake op het Kasteel een assist tegen Sparta (3-1 nederlaag), om vervolgens nog een aantal wedstrijden in actie te komen namens Fortuna. Een nieuwe spierblessure zorgt ervoor dat Lake weer uit beeld raakt, waardoor hij de tweede seizoenshelft moet afmaken op huurbasis bij MVV Maastricht.

“Dat ging best goed, want in dertien wedstrijden maakte ik drie doelpunten en daarnaast gaf ik vijf assists. MVV was toen echt nog een laagvlieger, maar ik had het in Maastricht echt naar mijn zin. Ik keerde met een positief gevoel terug naar Sittard, maar toen kwam Burak (Yilmaz, red.)”, herinnert Lake zich. “Toen was het klaar en moest ik weer opnieuw op zoek.”

Lake voelde zich machteloos en begon te twijfelen aan zichzelf. “Ik wist dat ik de kwaliteiten die ik bij Feyenoord had laten zien nog steeds in me had, maar kreeg daar geen podium voor. Op een gegeven moment ben je speler van TOP Oss, spelend in de onderkant van de Keuken Kampioen Divisie. In het eerste half jaar presteerde ik best goed, maar zelfs daar belandde ik op het tweede plan. Het ging van kwaad tot erger en ik voelde mijn toekomst uit mijn handen glippen.”

Tijdens de zomer van 2023 zit Lake bij meerdere Nederlandse clubs in de wachtkamer, tot hij een belletje krijgt vanuit Griekenland. “Lamia wilde mij graag hebben. Ze waren toevallig op trainingskamp in Alkmaar, waardoor ik gelijk op gesprek kon komen. De trainer had veel vertrouwen in mij en ik was het wachten op twijfelende Nederlandse clubs zat. Toen heb ik de knoop doorgehakt en ben ik voor mijn voetbalgeluk naar Griekenland gegaan.”

Lake kwam in beeld bij Lamia door een freelance scout. “Hij had Lamia getipt over mij omdat die invalbeurt tegen Twente hem was bijgebleven. Daarna is hij mij blijven volgen en door mijn transfervrije status was ik een interessante optie voor Lamia. Voor mij was dat een geweldige kans, want daardoor kon ik tekenen op het hoogste niveau van Griekenland.”

Lakes eerste jaar in het buitenland was lastig. “Ik heb onderschat hoe zwaar het is om alleen in een onbekend land te wonen. Ik moest bijvoorbeeld enorm wennen aan het Griekse alfabet en de cultuur. Ook in de kleedkamer was dat niet makkelijk, aangezien ik de jongste buitenlandse speler ben. Daarbij kreeg ik last van een rare blessure aan mijn knie, waaraan ik uiteindelijk geopereerd moest worden. Je kunt het gerust een valse start noemen.”

Na een half jaar met slechts 24 speelminuten kreeg Lake na de winterstop de flow te pakken. Lamia nam deel aan de play-offs om het kampioenschap en eindigde uiteindelijk op een knappe zesde plaats. Lake deed in alle wedstrijden mee en wist in de thuiswedstrijd tegen Olympiakos (1-5 nederlaag) zijn eerste doelpunt te maken.

“De laatste paar maanden en de voorbereiding hebben mij veel vertrouwen gegeven voor het komende seizoen”, stelt Lake. “Ik ben helemaal gewend aan Griekenland en het voetbal hier en weet zeker dat ik ga slagen bij Lamia. Als ik lekker in mijn vel zit gaan die doelpunten vanzelf weer komen. Ik haal veel kracht uit mijn geloof in God en weet dat deze stap mij uiteindelijk vooruit gaat brengen.”

In zijn vrije tijd wijkt Lake het liefst uit naar andere steden. “Als ik leuke dingen wil doen ga ik vaak naar Athene of Volos, daar is het iets drukker. Inmiddels ben ik ook bevriend met een Griekse jongen die zijn eigen zaak heeft in Lamia, dus daar ben ik regelmatig te vinden. Hij verkoopt gezonde sapjes, geen alcohol hoor”, lacht de rechtspoot. “Uiteindelijk ben ik hier om te voetballen, dus dat de focus vooral daarop ligt is voor mij ideaal.”

Dat Lake zich voornamelijk op voetbal focust bleek ook afgelopen zomer. Waar veel voetballers zich tijdens hun vakantie even niet op het veld begeven, trainde de aanvaller in Marbella met Jurriën en Quinten Timber. “Na onze gezamenlijke tijd bij Feyenoord hebben we altijd contact gehouden, het zijn echt mijn broeders.”

“We hebben het heel gezellig gehad, maar ook hard getraind”, vertelt Lake over de vijf dagen in Spanje. “Gewoon weer als vanouds, echt top! Omdat Quinten geblesseerd was, was er ook een fysio vanuit Feyenoord in Marbella. Daardoor heb ik het eerste werk van mijn voorbereiding al daar kunnen verrichten.”

De vrienden praten veel over voetbal. “Ik moet zeggen dat ik het meest contact heb met Quinten, maar ik heb evenveel liefde voor Jurriën, hoor. Quinten probeert mij te helpen en geeft bijvoorbeeld advies over eventuele vervolgstappen. Laatst hadden wij tijdens ons trainingskamp in Nederland een oefenwedstrijd tegen Sparta in Vlaardingen en dan neemt hij ook de tijd om te kijken. Dat waardeer ik enorm.”

Komend seizoen wil Lake de vruchten plukken van zijn harde werk in het afgelopen jaar. “Ik verwacht nog steeds veel van mezelf, heb doelstellingen opgeschreven en ben ervan overtuigd dat ik ze ga halen. Als ik die doelstellingen haal zal de volgende stap in mijn carrière snel komen.”

Lake wil zich dit seizoen bewijzen in Griekenland, maar heeft ook verdere ambities. “Het liefst keer ik nog een keer terug naar Nederland om mezelf te laten zien. Verder zijn er in Europa meerdere landen en competities die mij aantrekken. Mijn droomcompetitie? Dat is de Premier League. Ik ken genoeg jongens die het al zo ver hebben geschopt en mijn doel is nu om dat via een omweg ook te bereiken.”

Jaloers is de aanvaller nooit. “Zeker niet! Ik vind het alleen maar mooi dat twee van mijn jeugdvrienden nu bij Manchester United spelen, want dat is mijn droomclub. Sterker nog: doordat Joshua en Tyrell daar nu spelen voelt het nog meer als mijn club. Ik moet een geschikt moment vinden om een wedstrijd van ze te bezoeken, maar dat ga ik dit seizoen zeker doen”, aldus Lake. Maar waar staat hij zelf over vijf jaar? “In de Premier League, schrijf maar op!”

‍

Bron: Voetbalzone

‍